Bigos - to potrawa! Kulig - to zabawa! — Przypowieści pana Wełdysza, w: Wincenty Pol: Dzieła Wincentego Pola wierszem i prozą, Lwów: F.H. Richter, 1876, s. 360. Powróćmy jeszcze do bigosu, a zarazem też - do Pana Tadeusza. Było już o tym, co w Soplicowie jadano na śniadania, ale pominęliśmy wówczas śniadanie myśliwskie z Mężczyźni zazwyczaj zażywali po posiłkach tabaki, a wspólne kichanie i częstowanie się wyrażało szlachecki szacunek. Jedynie przy śniadaniu rezygnowano z zasiadania przy stołach. W Soplicowie szanuje się przybyszów, którzy doświadczają staropolskiej gościnności. Synkretyzm gatunkowy w Panu Tadeuszu oryginalności Pana Tadeusza i ta właśnie oryginalność czyni go pomnikiem literackim, stanowiącym ogniwo między dawnymi a nowymi laty, między dawnymi a nowymi ludźmi. Źródło: Julian Krzyżanowski, Wielkość i oryginalność „Pana Tadeusza", [w:] Pamiętnik Literacki, 1948, s. 258-259. Bigos „Pan Tadeusz". Nie ma lepszego przepisu Przez Marta Król tradycyjnej kuchni polskiej jest tylko jeden i oczywiście jest nim bigos. Nawet wieszcz Mickiewicz poświęcił mu wersy w swym wiekopomnym dziele, pod niebiosa zachwalając całą złożoność smaków i finezję zawartości kociołka pykającego na ogniu. Przygotowanie 1 Dzień przed przygotowaniem bigosu zalej suszone grzyby wodą i odstaw do namoczenia. Cebulę obierz i posiekaj. Boczek także pokrój w drobną kostkę. W bardzo dużym garnku rozpuść masło. Dodaj cebulę i podsmaż ją do zeszklenia. Posyp ją zmiażdżonymi owocami jałowca i kminkiem. Następnie przełóż do garnka boczek i posyp go cukrem. Opis zwyczaju z "Pana Tadeusza". Istotnym składnikiem szlacheckiego życia i kultury były zwyczaje, które wzbogacały ich codzienne życie i dostarczały rozrywki. Jedną z takich rozrywek było polowanie, które trwało od wschodu do zachodu słońca. Według tradycji najznakomitszy był połów na grubego zwierza - niedźwiedzia, bądź .

opis bigosu w panu tadeuszu